Quantcast
Channel: Ιδιωτική Οδός
Viewing all 5615 articles
Browse latest View live
↧

ΜΝΗΜΗ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑ

February 2, 2017, 9:20 am
$
0
0

Σαν σήμερα πριν 102 χρόνια, στις 2 Φεβρουαρίου 1915, γεννήθηκε στην Αθήνα ο μακαριστός Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος Βαλληνδράς. 
Οι γονείς του ονομάζονταν Λεωνίδας και Καλυψώ. Η καταγωγή του από τη Νάξο.
Ως Μητροπολίτης Πατρών γιόρταζε αυτή την ημέρα στον Ι. Ναό Υπαπαντής στις Καμάρες Αχαϊας, όπου προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας για την πανήγυρη του Ναού. Τις Καταβασίες της μεγάλης εορτής της Υπαπαντής «Χέρσον αβυσσοτόκον» σε ήχο γ’, έψαλλε συχνά, πανηγυρικώ τω τρόπω, ο μακαριστός Μητροπολίτης στο αργό ειρμολογικό μέλος του Πέτρου Πελοποννησίου. Αργότερα τις ηχογράφησε στο πρόγραμμα ηχογραφήσεων εκκλησιαστικής μουσικής του Μανόλη Χατζηγιακουμή, και συμπεριλήφθηκαν στο Σώμα Τέταρτο (Καταβασίες) της σειράς Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής (Κέντρον Ερευνών και Εκδόσεων, Αθήνα 2012).
Παραθέτω στη συνέχεια ένα προσωπικόκείμενο του Γιώργου Μαρόπουλου για τον μακαριστό Μητροπολίτη Νικόδημο. 
Αρχιμανδρίτης με την αείμνηστη μητέρα του Καλυψώ 
«Ρομ μέι κολάι του τε αβές» 
(Τσιγγάνος δὲν εἶναι εὔκολο νὰ εἶσαι) 
Εἶδα κάποτε, στὸ Γαλλικὸ Ἰνστιτοῦτο τῶν Ἀθηνῶν, ἕνα documentaire γιὰ τοὺς Ρόμ, τοῦ Μενέλαου Καραμαγγιώλη. «Ρόμ», στὴ γλῶσσα τῶν τσιγγάνων, θὰ πεῖ «τσιγγάνος», ἤ «ἄνθρωπος». Δὲν ξέρω ἀπὸ ποιὲς μυστικὲς συνάφειες συνεπαρμένος, καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς προβολῆς θυμόμουντὸν Δεσπότη μου: τὸν Νικόδημο Βαλληνδρᾶ! 
Ὁ Δεσπότης μου ἦταν μιὰ προσωπικότητα ποὺ μὲ εἶχε ἐντυπωσιάσει βαθειά.Ζοῦσε συγχρόνως ἀνάμεσα στὸ ποίμνιό του, ἀλλὰ καὶ ἔξω ἀπ’ αὐτό. Φάνταζε σὰν ὁ ἔσχατος βυζαντινὸς ἡγεμὼν κι ἦταν δυσπρόσιτος, ἄν καὶ τόσο ἁπλός. Ἦταν ἕνας Ρόμ ὁ Δεσπότης, μὲ τὴν ἔννοια τοῦ τσιγγάνου, ποὺ ζεῖ ὡς πάροικος στὴ χοϊκὴ γῆ, καὶ μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ποὺ θρώσκει ἄνω. 
Δὲν ἦταν μικρὸς ὁ Δεσπότης μου,δὲν ἦταν τιποτένιος. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω, πὼς ὅτε ἦν νεώτερος, καὶ ἐζώννυε ἑαυτὸν καὶ περιεπάτει ὅπου ἤθελε (πρβλ. Ἰωάν. 21, 18) περιεπάτει ἀγέρωχος, μεγαλειώδης στὸ ἦθος –δὲν (κατ)έκρινε ποτὲ κανέναν-, εὐγενὴς στοὺς τρόπους –δὲν ἐξεμαίνετο ποτέ-, ἱεροπρεπὴς στὸ ὕφος, λιτὸς στὸν βίο, ἀπερίεργος, ὀλιγόλογος καὶ ταπεινὸς στὸ φρόνημα. 
Ἀριστοκράτης ἐκ φύσεως,περιεφρόνησε ἀνεπιτήδευτα τοὺς πολεμίους ποὺ κατὰ καιροὺς τοῦ κεντοῦσαν τὴν πτέρναν καὶ ἀπηξίωσε νὰ συντρίψει τὴν κεφαλὴν οἱουδήποτε. Δημοσιογραφικοὺς κώνωπες δὲν κατεδέχθη νὰ λακτίσει. Ἀρχόντευε εἰρηνεύων.


Τὴν κύρια μέριμνά του ἀπέσπασε ἡ Λειτουργία καὶ οἱ περὶ αὐτὴν ἐπιστῆμες τῆς Φιλολογίας καὶ τῆς Ὑμνογραφίας. ἡ Διοίκηση οὐδαμῶς. Ὑπῆρξε ἀπαράδεκτα ἐλαστικὸς μὲ τοὺς ἀπειθοῦντας, σκανδαλωδῶς ἐπιεικὴς μὲ τοὺς ἀνυπάκοους, καὶ ὑπερβολικὰ μακρόθυμος μὲ ὅλους. Δὲν ἀνεπαύετο ἐπὶ τοῦ Δεσποτικοῦ Θρόνου, διοικῶν καὶ ἐντελλόμενος, ἀλλὰ πρὸ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, θύων καὶ προσευχόμενος. Ἐκεῖθεν ἀντλοῦσε νάματα, τὰ ὁποῖα ἐνέδυε μὲ τὴν ὡς βροντὴ φωνή του –προῖκα τῶν ἐγκάτων- καὶ διέχεε διττῶς: μὲ ἑρμηνευτικοὺς τῶν Γραφῶν ἀπαράμιλλους λόγους -ἔχω πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν εἰκόνα δεκάδων μικρῶν κασσετοφώνων νὰ ἠχογραφοῦν τὶς ὁμιλίες του- καὶ μὲ πεποικιλμένους, ἀλλὰ μεγαλειωδῶς σεμνοπρεπεῖς, ὕμνους, τοὺς ὁποίους ἀνέμελπε παροιμιωδῶς.
Ὅσο ἦν νεώτερος, καὶ ἐζώννυε ἑαυτὸν καὶ περιεπάτει ὅπου ἤθελε, στὸ λεξιλόγιο καὶ τὴν πολιτεία του δὲν περιέλαβε τὴν προχειρότητα ἤ τὴν ἀνευθυνότητα, τὸ ψεῦδος ἤ τὴ διαπλοκή, τὴ βεβιασμένη ἀντίδραση, τὸν θυμό, ἤ τὸ ἐγωιστικὸ πεῖσμα, πολλῷ δὲ μᾶλλον τὴν καταλαλιά, τὴν κακία ἤ τὴν ἐκδίκηση. Δὲν συνεπάθησε τὴν ἀστειότητα ἤ τὴ φαιδρότητα, καὶ δὲν ἐνέδωσε στὴν κοσμικότητα ἤ τὴν κουφότητα. Δὲν ἐψεύσθη καὶ δὲν εἰρωνεύθη ποτέ! Τελικά, δὲν εἶχε ὧδε μένουσαν πόλιν. Ἦταν ἕνας πνευματικὸς Ρόμ, ὁ Πατρῶν Νικόδημος, κι ὅπως, πολὺ σωστά ἐπισημαίνεται στὸ παραδοσιακὸ τσιγγάνικο τραγούδι τοῦ documentaire, «Ρὸμ μέι κολάι του τε αβές». 
Γιώργος Μαρόπουλος 
ἐπεξεργασία σὲ πρωτόλειο τῆς 7ης Μαρτίου 1990

↧
Search

ΕΜΦΥΛΕΣ Ή ΑΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΑΓΙΩΝ; - Η ΟΣΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ Η ΠΟΡΝΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΕΛΑΓΙΟΣ

February 4, 2017, 1:24 am
$
0
0

Π.Α. Ανδριόπουλος 
Η Οσία Πελαγία «η από Εταιρίδων» (8 Οκτωβρίου),συνέδεσε και αυτή – όπως και οι άλλες Αγίες που παρουσιάσαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις – την μετάνοιά της με τον μετασχηματισμό της σε άντρα. Μετά τον θάνατό της αποκαλύφθηκε το πραγματικό της φύλο. 
Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον Συναξαριστή του: 
"Αύτη ήτον από την πόλιν Aντιόχειαν, σχολάζουσα και καταγινομένη εις τους χορούς και εις τα θέατρα, και πόρνη ούσα δημοσία εν τη αυτή πόλει.Όθεν εκ της διαβολικής και αισχράς εργασίας ταύτης, εσυνάθροιζε πλούτον άμετρον. Aύτη λοιπόν κατηχηθείσα μίαν φοράν από τον Eπίσκοπον Nόννον, άνδρα άγιον, και θερμώς μετανοήσασα διά τα πρότερα πονηρά έργα της, εβαπτίσθη. Eυθύς αποστρέφεται όλα τα εν κόσμω καλά και τερπνά, ωσάν σκύβαλα. Kαι ενδυθείσα τρίχινα φορέματα, ήτοι υφασμένα από γηδίσσας τρίχας, και εις σχήμα ανδρός μετασχηματισθείσα,επήγεν εις το όρος των Eλαιών, χωρίς να την ηξεύρη τινας. Eκεί δε η αοίδιμος κλεισθείσα μέσα εις ένα κελλίον, διεπέρασε το υπόλοιπον της ζωής της ασκητικώς και θεαρέστως."
Ο Άγιος Νικόδημος μας λέει ότι η Αγία «σχήμα ανδρός μετασχηματισθείσα», πήγε στο όρος των Ελαιών. Σύμφωνα με το εκτενές Συναξάρι,η αγία Πελαγία έγινε «Πελάγιος μοναχός»και εμόνασε για τρία χρόνια στο όρος των Ελαιών. 
Όταν αναγγέλλεται ο θάνατος του Πελαγίου, έρχεται πλήθος πατέρων από τα περίχωρα για να ενταφιάσουν το ιερό λείψανο. Τότε αποκαλύπτεται, ότι πρόκειται για την Πελαγία και εκπλήσσονται όλοι με το θαυμαστό γεγονός, αλλά και τις ανεξερεύνητες βουλές του Θεού.
↧
↧

"ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ..."! - ΑΜΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΕΓΩΤΙΚΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

February 4, 2017, 3:05 am
$
0
0

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 δημοσιεύσαμε δύο επιστολές του Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου προς τους κληρικούς του Θεόδωρο Ζήση και Νικόλαο Μανώλη, δια των οποίων τους προειδοποιούσε «δια τελευταίαν φοράν», ότι θα πρέπει να παύσουν την όλη «αντιοικουμενιστική» δραστηριότητά τους, διότι προκαλούν σύγχυσιν και σκαναδαλισμόν στους πιστούς και επιπλέον επιδεικνύουν και αντιεκκλησιολογική συμπεριφορά. 
Επαναλάβαμε την άποψή μας, ότι οι εν λόγω κληρικοί, αλλά και οι …ουρές τους (Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Πέτρος Χιρς κ.α.), θα έπρεπε προ πολλού να έχουν καθαιρεθεί.Και είχαμε εκφράσει την ελπίδα ότι η Εκκλησία δεν θα βραδύνει στο να τους καθαιρέσει, διότι δε νομίζουμε ότι υπάρχει άλλη λύση, αφού παραμένουν αμετανόητοι. Στο πρόσωπό τους θα έχει καταδικάσει την αίρεση του ευσεβισμού! 
Οι απαντήσεις των συγκεκριμένων κληρικών, Ζήση και Μανώλη, προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο,αλλά και η όλη δράση τους από τις προειδοποιητικές επιστολές μέχρι σήμερα, μαρτυρούν περίτρανα την αμετανοησία τους. 
Αυτή η αμετανοησία πηγάζει, φυσικά, από έναν τεράστιο φαρισαϊσμό, τον οποίο διατυπώνει πανηγυρικά ο κληρικός Θ. Ζήσης στην επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Στο τέλος της επιστολής γράφει: Ἐγὼ εἶμαι βέβαιος γιὰ τὴν καλὴ πορεία τῆς διακονίας μου, γιατὶ ἀκολουθῶ τοὺς Ἁγίους καὶ ὄχι τὸν Βαρθολομαῖο καί «τοὺς σὺν αὐτῷ». 
Ας ελπίσουμε η Εκκλησία να καθαιρέσει άμεσα τους κληρικούς αυτούς με το τεράστιο «ΕΓΩ» και τις ακλόνητες βεβαιότητές τους. Δεν πρόκειται για τιμωρία, αλλά για επιτακτική πνευματική ανάγκη.
↧

Ο ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΕΜΠΩ ...ΘΥΜΑΤΑ ΑΣΕΛΓΟΥΝΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΣ

February 4, 2017, 6:52 am
$
0
0

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Πριν ένα χρόνο τέτοιες μέρες, η ελαχιστότης μου, με μία κίνηση (μια μήνυση), προκάλεσε σωρεία αναρτήσεων, συνεντεύξεων, σχολίων, αναλύσεων, με αφορμή την σελίδα στο fb που τρολάρει τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. 
Ο ανώνυμος διαχειριστής της σελίδας, ένας εξυπνάκιας του …γλυκού νερού, είναι προφανές ότι κάπως …την άκουσε, γιατί έβαλε στην σελίδα του την ένδειξη: «Σε περίπτωση που κάποιος δεν το έχει αντιληφθεί ακόμα οι στίχοι που ανεβαίνουν εδώ είναι ΔΕΝ είναι του Οδυσσέα Ελύτη». Το βασικότερο, όμως, είναι ότι εξουδετερώθηκε σε ένα μεγάλο βαθμό, διότι αραίωσε δραματικά τις χυδαίες αναρτήσεις του, και άρα ανεκόπη η …θριαμβική πορεία του. 
Η μήνυσή μου κείται ακόμη στην Εισαγγελία – δεν έχει «καταπέσει», όπως με πληροφορούν οι νομικοί μου – άρα υπάρχει η ελπίδα να αποκαλυφθεί ο εν λόγω και να διαγραφεί η σελίδα του από το fb. Ο διαχειριστής της σελίδας είναι άγνωστος σε μένα και στο ευρύτερο κοινό, αλλά πασίγνωστος σε δημοσιογράφους που του έχουν πάρει συνεντεύξεις (του …αόρατου «ποιητή» - παγκόσμια (;) πρωτοτυπία!) πριν τη μήνυση και του παίρνουν και τώρα. Άρα έχουμε ένα νήμα για να βρούμε τον εν λόγω «κύριο», αφού ως θρασύδειλος δεν τολμάει να αποκαλυφθεί. Για παράδειγμα, του πήραν συνέντευξη η δημοσιογράφος Ζωή Παρασίδη για το popaganda και ο Κώστας Μανιάτης για το provocateur. 
Πολλοί έγραψαν ότι είναι αστείο αυτό που υποστηρίζω, ότι τάχα μπορεί κάποιος να παραπλανηθεί από τους στίχους του «ποιητή του Αιγαίου» στο fb και να νομίσει ότι πρόκειται όντως για ποιήματα του Ελύτη. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει πανηγυρικά. 
Στο lifo.grδιαβάζουμε το παρεμφερές: «Η post truth περίπτωση ενός ψεύτικου Ρεμπώ που «εξαπάτησε» 30 ελληνικά sites (με screenshots)! Ο Στέλιος Λαλούσης είδε τα ποιήματά του να συνοδεύουν αφιερώματα στον Ρεμπώ ακόμα και σε λογοτεχνικά sites. Και ήταν ο μόνος που πήρε είδηση ότι είναι δικά του.» 
Και ο επώνυμος – εδώ- απατεώνας, εξηγεί σε μακροσκελή συνέντευξή του το εγχείρημά του.
Βλέπετε και ο Ρεμπώ είναι πεθαμένος και δεν μπορεί – όπως και ο Ελύτης – να υπερασπιστεί την υπόστασή του, στην οποία ασελγεί ανενόχλητος (για πλάκα ή από βίτσιο) ο κάθε τυχάρπαστος. 
Θα συνεχίσω μέχρι τελικής πτώσεως να καταγγέλλω αυτή την αισχρή πρακτική, η οποία αποδεικνύει περίτρανα την διεφθαρμένη μας φύση. Μακάρι να μπορούσα να κάνω μήνυση και στον «Ρεμπώ».
Επί του παρόντος θα επικεντρωθώ στην αποκάλυψη του «Ελύτη» του fb. Γιατί ο «Ρεμπώ» είναι επώνυμος και θα πρέπει να του αποδοθεί η δέουσα τιμωρία από όποιον έχει μέσα του λίγη ακόμη συνείδηση.
↧

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΒΡΕΤΤΟΥ "ΕΝΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ"ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (ΦΩΤΟ)

February 6, 2017, 6:24 am
$
0
0

Ο ποιητής Σπύρος Βρεττός την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017 παρουσίασε το νέο βιβλίο του «Ένας αόριστος άνθρωπος» (Γαβριηλίδης), στον χώρο των Εκδόσεων Γαβριηλίδης στο Μοναστηράκι.
Πρόκειται για την "είσοδο"του Σπ. Βρεττού στην πεζογραφία, γιατί μέχρι τώρα τον ξέραμε μόνο ως ποιητή.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από τους: Αλέξη Ζήρα (κριτικός λογοτεχνίας), Λίλα Κονομάρα (συγγραφέας) και Λίλυ Εξαρχοπούλου (συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας).
Ο Σπύρος Βρεττός διάβασε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του.


Όπως είπε ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του "το «Ενας αόριστος άνθρωπος» είναι τίτλος διηγήματος που κατέχει και κεντρική θέση στο βιβλίο. Τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης αοριστίας τα έχουν, εκτός από αυτόν, αρκετοί ήρωες. Π.χ. στον «Μικρόσωμο άντρα» ο ήρωας διακατέχεται από μια «ηρωική απροσδιοριστία» όπως την έχει ονομάσει. Αλλού, οι ήρωες νιώθουν αόριστα, συγκεχυμένα, μέσα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον που τους ορίζει. Πολλές φορές, τη σύγχρονη αοριστία επιτείνει η εξέλιξη του κάθε διηγήματος, με τις ανατροπές, που δεν επιτρέπουν στην υπάρχουσα κατάσταση, παρ'ότι φαίνεται συγκεκριμένη, να δώσει την αίσθηση ότι περιχαρακώθηκε σε κάποια όρια. Η αοριστία χαρακτηρίζει τόσο τον ήρωα όσο και τον τρόπο που ζει την ιστορία."
Η βραδιά στις εκδόσεις Γαβριηλίδης ήταν ουσιαστική και αποκαλυπτική των δυνατοτήτων του Σπ. Βρεττού ως πεζογράφου.
Την ερχόμενη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί η νέα εκδήλωσή μας στο πλαίσιο του κύκλου «Πατρινοί συνθέτες – Πατρινοί ποιητές», στο AN ART στην Πλάκα,στις 8.30 το βράδυ. Ανάμεσα στους ποιητές της βραδιάς είναι και ο Σπύρος Βρεττός. Θα ακουστούν ποιήματά του στα γαλλικά και ελληνικά.
Π.Α.Α.


↧
↧

"ΣΑΒΒΑΤΑ ΔΙΧΩΣ ΜΥΘΟ"ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΟΓΑΡΑ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ

February 6, 2017, 11:14 am
$
0
0

Το όντως εμβληματικό βιβλίο «Σάββατα δίχως μύθο»του Κώστα Λογαρά, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1990 (εκδόσεις Ρόπτρον, Αθήνα) και επανεκδόθηκε στις μέρες μας από τις εκδόσεις «Το Δόντι» (χορηγός της έκδοσης είναι η Γέφυρα Α.Ε.) σε μια σύγχρονα σχεδιασμένη έκδοση, που περιλαμβάνει επιπλέον εικαστικές δημιουργίες 23 καλλιτεχνών με την επιμέλεια της Γκαλερί Cube. 
Η πρώτη έκδοση περιλάμβανε στο τέλος ένα "Οδοιπορικό στα υλικά μιας πόλης", ήτοι ένα φάκελο με φωτογραφίες της Πάτρας, των Αλέξη Γκλαβά και Μάκη Σταματάτου.


Η δεύτερη έκδοση πρωτοπορεί καθώς προκαλεί πρωτότυπες δημιουργίες που υπομνηματίζουν ή αφορμώνται από τα "Σάββατα δίχως μύθο". Μια ιδέα του μουσειολόγου Ξενοφώντα Παπαευθυμίου, που αποδεικνύεται ευφάνταστη και λειτουργική. 
Είναι αλήθεια ότι χωρίς υπερβολές και εντάσεις, αλλά με διεισδυτική και λυρική ματιά, ο Λογαράς χαρίζει στην Πάτρα μια ξεχωριστή περιπλάνηση στα ίχνη της ιστορίας της, στα σημάδια των σύγχρονων κατοίκων της, στους δρόμους και τις φωνές της πόλης. Και νομίζω πως απενοχοποιεί πολλούς για την σχέση τους με την πόλη. 
Γράφει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στον πρόλογο της δεύτερης έκδοσης: «Νόμιζα ότι με τα “Σάββατα δίχως μύθο” είχα ξοφλήσει τους προσωπικούς λογαριασμούς μου με την πόλη. Ότι μ’ αυτό το οδοιπορικό είχε τελειώσει η κουβέντα μου μαζί της.Τριάντα χρόνια αργότερα, διαπιστώνω ότι τίποτα δεν έχει ολοκληρωθεί, Γιατί ποτέ, κανένας δεν κατάφερε να κλείσει τους λογαριασμούς με το γενέθλιο τόπο, να ξεδιαλύνει σχέσεις που κρατούν για πάντα και χτίζονται με τα πιο στέρεα υλικά: την ανερμήνευτη έλξη και την οδυνηρή απώθηση…». 
Ο Κώστας Λογαράς, όμως, ζει στο σήμερα. Γι'αυτό σε πρόσφατη συνέντευξή του δεν διστάζει να τα πει έξω από τα δόντια για την Πάτρα του σήμερα, που είναι ζήτημα αν ακόμα έχει τον μύθο που της ύφανε στα "Σάββατα δίχως μύθο". Λέει επί λέξει:
"Είτε εξαιτίας της πτώχευσης είτε άλλων συγκυριών, η Πάτρα σέρνεται. Βρόμικη κι ασήμαντη. Δίχως Οραμα. Βλέπω την πόλη να ξαναπαίρνει το θλιβερό ύφος επαρχίας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί η ανάπτυξη της πόλης απαιτεί ευφάνταστο νου όχι κλειστοφοβική αντίληψη και κρατικίστικη λογική."
Ανεξάρτητα από τη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα, τα "Σάββατα δίχως μύθο"μας καλούν αενάως στην ονειρική Πάτρα, 


Στην πρώτη εκδήλωση του κύκλου "Πατρινοί συνθέτες - Πατρινοί ποιητές", που πραγματοποιήσαμε στις 26 Νοεμβρίου 2016 στο AN ART στην Πλάκα, ο Κώστας Λογαράς ήρθε από την Πάτρα στην Αθήνα και έκλεισε την βραδιά, διαβάζοντας δύο αποσπάσματα από τα "Σάββατα δίχως μύθο".
Δημοσιεύουμε στη συνέχεια φωτογραφίες των εικαστικών έργων που συνοδεύουν τη νέα έκδοση, καθώς και βίντεο από τα εγκαίνια της έκθεσης με τα έργα αυτά στην Γκαλερί Cube.
Π.Α.Α.


↧

ΕΜΦΥΛΕΣ Ή ΑΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΑΓΙΩΝ; - Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

February 7, 2017, 12:36 pm
$
0
0

Π.Α. Ανδριόπουλος

Η Οσία Μαρία, της οποίας την μνήμη εορτάζει η Εκκλησία στις 12 Φεβρουαρίου,έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ., κατά τη Μαρωνιτική παράδοση που τοποθετεί τον τόπο ασκήσεώς της στη σπηλιά Qanubin, στην πεδιάδα της Qadisa στο βόρειο Λίβανο, ενώ κατά άλλους τον 7ο αιώνα μ.Χ. σε Αιγυπτιακή περιοχή. 
Ντύθηκε ανδρικά ρούχα και πήγε να ασκηθεί σε ανδρικό μοναστήρι μαζί με τον πατέρα της, κατά τον Συναξαριστή. Μετονομάστηκε σε μοναχό Μαρίνο. Κάποια φορά συκοφαντήθηκε ότι διέφθειρε την κόρη ενός πανδοχέα και εκδιώχθηκε από το μοναστήρι, ανατρέφοντας ένα παιδί που δεν γέννησε. 
Το πραγματικό της φύλο αποκαλύφθηκε κατά τον ενταφιασμό της.
Ιδού πώς περιγράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης τον βίο της: 
Tη αυτή ημέρα μνήμη της Oσίας Mαρίας της μετονομασθείσης Mαρίνος. 
Στολή Mαρίνον μαρτυρεί την Mαρίαν, 
Tαφή Mαρίαν δεικνύει τον Mαρίνον. 
Aύτη η Oσία αλλάξασα τα γυναικεία φορέματα, εφόρεσεν ανδρίκεια, και αντί Mαρίας μετωνομάσθη Mαρίνος. Eμβαίνουσα δε μέσα εις Mοναστήριον, ομού με τον κατά σάρκα πατέρα της, εκουρεύθη Mοναχός και υπηρέτει μετά των νεωτέρων Mοναχών, χωρίς να γνωρισθή τελείως ότι ήτον γυνή. Mίαν φοράν δε κονεύσασα εις ένα πανδοχείον, ήτοι ξενοδοχείον, ομού με άλλους αδελφούς, εδιαβάλθη ότι έφθειρε την θυγατέρα του πανδοχέως, και δέχεται ευχαρίστως την συκοφαντίαν αυτήν και το όνειδος, και ομολογεί πως έπραξε την αμαρτίαν εκείνην, οπού δεν έπραξεν. Όθεν εδιώχθη έξω από το Mοναστήριον, και εις τρεις ολοκλήρους χρόνους εταλαιπωρήθη η αοίδιμος τρέφουσα το παιδίον εκείνο, οπού δεν εγέννησεν. Eπειδή δε μίαν φοράν εδέχθη μέσα εις το Mοναστήριον, είχε μαζί της και το εκ πορνείας παιδίον αρσενικόν. Eφανερώθησαν όμως τα κατά την Oσίαν, αφ’ ου ετελεύτησεν. Όταν γαρ ενταφιάζετο, εγνωρίσθη, ότι ήτον γυναίκα. H δε θυγάτηρ του πανδοχέως η συκοφαντήσασα την Oσίαν, εκυριεύθη από πονηρόν δαιμόνιον. Όθεν ωμολόγησε φανερά και είπεν, ότι διεφθάρη από ένα στρατιώτην. Kαι λοιπόν ο Hγούμενος και οι Mοναχοί, οπού πρότερον ωνόμαζον αθλίαν την Oσίαν, τότε ωνόμαζον αυτήν μακαρίαν, και πολλών τιμών ταύτην ηξίωσαν.
↧

ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ - ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΘΑ ΠΑΕΙ

February 8, 2017, 1:52 pm
$
0
0

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
«Εντός της Κανονικής μας δικαιοδοσίας και εν τω πλαισίω των Κανονικών μας αρμοδιοτήτων θα επιβάλουμε την ποινή του αφορισμού σε όσους Βουλευτές ψηφίσουν αυτή την επαίσχυντο και επονείδιστο ύβρι», έγραφε μετά …παρρησίας ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ , για τους βουλευτές που θα ψήφιζαν το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το Σύμφωνο ψηφίστηκε πανηγυρικά και ο Σεβασμιώτατος …κατάπιε τη γλώσσα του; Ούτε αφορισμοί ούτε αναθεματισμοί.Αντιθέτως, εναγκαλισμοί και ασπασμοί. Κρίμα και τον είχα για …θηρίο! 
«Αγώνα» μεγάλο έκανε ο Σεβ. Πειραιώς και για την μη ίδρυση του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. Χωρίς, φυσικά, αποτέλεσμα.Το Τμήμα λειτουργεί κανονικά. Κρίμα στα σχετικά κείμενά του, που έχουν πεταχτεί στην πυρά της λήθης. Ούτε ο ίδιος τα θυμάται πια. 
Το αυτό ισχύει και για το ισλαμικό τέμενος. Σε μικρό χρονικό διάστημα θα είναι έτοιμο. Εδώ κι αν είχε δώσει ρεσιτάλ ο Σεβασμιώτατος και ως νομικός, αλλά… Κανείς από τους αγώνες του δεν ευοδούται. 
Ευτυχώς, γι’ αυτόν, υπάρχουν πάντα και οι ομοφυλόφιλοι και εκτονώνεται κάπως, με ολίγη από …κτηνοβασία! 
Αυτά, βέβαια, τα λέει ο Σεβασμιώτατος εδώ και χρόνια. Δεν τα είπε για πρώτη φορά στην εκπομπή της κ. Καινούργιου, για την οποία γίνεται ο σχετικός ντόρος αυτές τις μέρες. 
Και ένα μέρος της κοινωνίας όλα αυτά τα χρόνια ...καμώνεται πως αντιδρά. Κι αμέσως μετά ξεχνά ό,τι είπε ή έγραψε ο Πειραιώς. Οπότε, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός αδελφοί; 
Ο Σεβασμιώτατος θα συνεχίσει το βιολί του, ένα μέρος της κοινωνίας θα ψελλίζει κάτι όταν – ας πούμε – ενοχλείται, και θα περνάμε κι εμείς καλά και ο Πειραιώς καλύτερα! 
Και θα μας φέρει φέτος και το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα, αφού η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τον όρισε εκπρόσωπό της στην τελετή αφής του Αγίου Φωτός που θα γίνει το Μ. Σάββατο στον Πανάγιο Τάφο. Εκτός και διαμαρτυρηθούν οι Ισραηλινοί για τα όσα έχει πει κατά καιρούς για τους Εβραίους. Με κορυφαίο εκείνο το «κατηγορώ» κατά του Αδόλφου Χίτλερ διότι – κατά τον Πειραιώς - χρηματοδοτούνταν από τον Ρότσιλντ και εκτελούσε εντολές του διεθνούς σιωνισμού προκειμένου να αναγκάσει τους εβραίους να εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη, με σκοπό να ιδρυθεί το κράτος του Ισραήλ!
↧
Search

ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ / ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ AN ART την Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου

February 9, 2017, 1:58 pm
$
0
0

Το Καλλιτεχνικό Σύνολο «Πολύτροπον» (υπεύθυνος: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος)διοργανώνει στην Αθήνα σειρά εκδηλώσεων με τον γενικό τίτλο: «ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ – ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ». 
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2016 και συνεχίζονται και το 2017. Πραγματοποιούνται στον Χώρο Τέχνης και Πολιτισμού AN ARΤ, Μονής Αστερίου Τσαγκάρη 4, Αθήνα (Πλάκα). 
Η δεύτερη από αυτές τις εκδηλώσεις Πατρινής μουσικής και ποίησης θα γίνει την Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017, στις 8.30 το βράδυ. Θα διαβαστούν ποιήματα πέντε σύγχρονων πατρινών ποιητών. 
Στην συγκεκριμένη εκδήλωση ανθολογούνται οι ποιητές: 
- Σπύρος Βρεττός, από τις συλλογές «Ακίνητα Μάτια» (1992), «Πράξη απλή» (2003), «Συνέβη» (2007). 
- Δημήτρης Παπανικολάου, ποιήματα από τις συλλογές «Ως κύμβαλο αλαλάζον» (1993), «Νοσταλγία» (2004), «Πύρινα τοπία» (2013) 
- Αντώνης Σκιαθάς, ποιήματα από τις συλλογές: «Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου» (1996), «Χαίρε αιώνα» (2002), «Ευγενία» (2016). 
- Δημήτρης Τούλιος, από την συλλογή «Παθητικό κάθισμα» (2016) και ανέκδοτα ποιήματα. 
- Γιάννης Χρυσανθόπουλος, από τις συλλογές: «Το σώμα του Ιουλίου» (1999), «Μικρή Συλλογή» (2001), «Το λίγο περίσσευμα» (2011). 
Κάποια από τα ποιήματα θα ακουστούν και στα γαλλικά, σε μετάφραση του δόκιμου μεταφραστή Michel Volkovitch. 
Θα ακουστούν έργα για βιολί και πιάνο των πατρινών συνθετών: 
- Δημήτρη Λιάλιου (1869-1940), Lamento και Romanze για βιολί και πιάνο 
- Ανδρέα Νεζερίτη (1897-1980), δύο από τους Πέντε χορούς για σόλο πιάνο 
- Θεόφιλου Κάββουρα (1930-1974), Allegro σαν Εισαγωγή και Valse Romantique, για σόλο πιάνο.
Επίσης, έργα για σόλο βιολί των σύγχρονων συνθετριών Βασιλικής Φιλιππαίου (Τρία κομμάτια για βιολί και Remember) και Τάνιας Σικελιανού (The fire και Impact). 
Ερμηνεύουν: 
Τάνια Σικελιανού, βιολί 
Βίκυ Στυλιανού, πιάνο 
Δάφνη Πανουργιά, απαγγελία στα γαλλικά 
Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, γενική επιμέλεια – απαγγελία 
Επεξεργασία μουσικού υλικού: Βίκυ Στυλιανού 
Art work (αφίσα – έντυπο υλικό): Ιωάννης Πορφύριος – Καποδίστριας


↧
↧

ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ "...καιόμενος..."

February 11, 2017, 12:27 am
$
0
0

Την ερχόμενη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017 θα πραγματοποιηθεί η νέα εκδήλωσή μας στο πλαίσιο του κύκλου «Πατρινοί συνθέτες – Πατρινοί ποιητές», που διοργανώνουμε στο AN ART στην Πλάκα, στις 8.30 το βράδυ. 
Παίζονται άλλα έργα πατρινών συνθετών από αυτά της πρώτης συναυλίας (26/11/2016) – κάποια τα ανασύρουμε κυριολεκτικώς από τη λήθη – και ανθολογούνται πέντε νέοι ποιητές, δηλαδή άλλοι από αυτούς της πρώτης εκδήλωσης. 
Ανάμεσα στους ποιητές της βραδιάς είναι και ο Δημήτρης Παπανικολάου, η ψυχή και η σκιά της Δημοτικής Πινακοθήκης Πατρών για πολλά χρόνια. 
Αρχίζουμε την εκδήλωση της Δευτέρας με το “Πύρινο τοπίο”του Δ. Παπανικολάου (από τη συλλογή «Πύρινα Τοπία»). 

The Fire, Kinjal Trivedi
Εστίες πυρκαγιάς παντού. 
Μέσα μου τήκεται το μέλλον, 
αιμάσσουσες παλιές πληγές 
πυορροούν, ανάφτουν. 

Φλογίζονται τα όνειρα 
πυρώνουν την ψυχή μου. 
Φίδια πετάγονται οι φωτιές, 
ακούγονται καμπάνες. 

Καιόμενος και μένοντας 
εν βάτω, εν καμίνω, 
αφήνω τα σημάδια μου 
στο πέρασμα του χρόνου. 

Αμέσως μετάη πατρινή σολίστ στο βιολί Τάνια Σικελιανού παίζει τη σύνθεσή της “The Fire”,για σόλο βιολί. 
Ο Δημήτρης Παπανικολάουγεννήθηκε το 1957 στους Ραφταναίους Ιωαννίνων. 
Το 1964, η οικογένειά του μετοίκησε στην Πάτρα. Ποιήματά του, δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά: «Υδρία», «Όστρακο», «Παράθυρο», «Νέο Επίπεδο», «Ηπειρωτικά Γράμματα» και στις Ανθολογίες: «Αχαϊκή Ποίηση 1950-2005» με επιμέλεια Σωκράτη Λ. Σκαρτσή, από τις εκδόσεις «Συμπόσιο Ποίησης και περί τεχνών» Πάτρα 2005, «Η Νεοτερική Ποίηση στην Πάτρα από τη δεκαετία του ΄50 μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα» με επιμέλεια Άρη Δρουκόπουλου και μετάφραση στα Γαλλικά Michel Volkovitch, από τις εκδόσεις «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης-Πάτρα 2006». 
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: 
Ως κύμβαλο αλαλάζον. Ποιήματα. Εκδόσεις «Δωδώνη», Αθήνα-Γιάννινα 1993. 
Οι μπαλάντες του μοναχού. Τραγούδια. Εκδόσεις «Οίστρος», Πάτρα 1995. 
Νοσταλγία. Ποιήματα. Εκδόσεις «Διάττων», Αθήνα 2004. 
Πύρινα τοπία. Ποιήματα. Εκδόσεις «Αιγαίον», Λευκωσία 2013. 
Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου.
↧

ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΙΑΘΑΣ

February 11, 2017, 6:10 am
$
0
0

Την ερχόμενη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017 θα πραγματοποιηθεί η νέα εκδήλωσή μας στο πλαίσιο του κύκλου «Πατρινοί συνθέτες – Πατρινοί ποιητές»,που διοργανώνουμε ως Καλλιτεχνικό Σύνολο «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ» στο AN ART στην Πλάκα, στις 8.30 το βράδυ. 
Θα διαβάσουμε και ποιήματα του Αντώνη Σκιαθά. Ποιήματα από τις παλαιότερες συλλογές: «Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου» (1996), «Χαίρε αιώνα» (2002) και από την νεότατη «Ευγενία», που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πικραμένος το 2016. Η συλλογή παρουσιάστηκε πριν ένα μήνα με επιτυχία στην Αθήνα – στο Polis Art Café – και τώρα ποιήματα απ’ αυτή την συλλογή θα διαβάσουμε στην εκδήλωση της Δευτέρας.
Όπως γράφτηκε εύστοχα από την Ελένη Χωρεάνθη: «ο ποιητής μέσα σε τούτη τη συλλογική έκδοση των ποιημάτων του αποπειράται να ιστορήσει ποιητικά και να κλείσει τον ιστορικό και κοινωνικοπολιτικό βίο των Ελλήνων παράλληλα με της δικής του γενιάς την περιπέτεια.» 

Η Μοναξιά του Νικολάου Καρούζου 
Ο Νίκος Καρούζος µιλούσε συχνά για τη ζωή όπως άκουγαν τα πουλιά τους ανέµους. 
Ο Εντγκάρ Ντεγκά µιλούσε πολύ καλά για το σώµα και σίγουρα για τη ψυχή των χορευτριών του στη λίµνη των κύκνων. 
Αφύλαχτη είναι η ψυχή όταν τη βρίσκει ο βοριάς της µοναξιάς έγραφε κάπου σε ένα µάρµαρο ο Γιαννούλης Χαλεπάς. 
Όσο υπάρχει Ιόνιο, Αιγαίο, Άθως, δεν πρόκειται να χαθούµε ανέφερε ο παππούς Οδυσσέας Ανδρούτσος και επανέλαβε µε τον τρόπο των βυζαντινών Ελλήνων ο Νικόλαος Καρούζος: Ήξερα για το πώς και το γιατί των ύµνων για τους αγέρηδες των πελάγων των Ελλήνων. 
Με αυτούς, είπε ο Γιάννης Τσαρούχης, ας κεντήσουµε και πάλι τις σηµαίες των ερώτων µας. 


Ο Αντώνης Δ. Σκιαθάςσπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Πατρών, με μεταπτυχιακή προσέγγιση στη συντήρηση έργων τέχνης. Έχουν εκδοθεί αρκετά βιβλία του, μεταξύ αυτών και 10 ποιητικές συλλογές, ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 11 γλώσσες. Είναι μέλος της εταιρίας συγγραφέων. Διηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό «Ελίτροχος» στη δεκαετία του ’90. Μέλος του δικτύου Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης στη δεκαετία του 2000. Άρθρα και δοκίμιά του για την ποίηση, τη λογοτεχνία και την ιστορία έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων (2011 – 2012). Διαχειρίζεται το ιστορικό αρχείο Α.&Ε. Σκιαθά. Επιχειρεί στην Πάτρα με τον Εκπαιδευτικό Οργανισμό Ορμή και τον πολυχώρο πολιτισμού Επίκεντρο και έχει βραβευθεί πανευρωπαϊκά για την ποίησή του στην Πίζα της Ιταλίας. Έχει δημιουργήσει και διαχειρίζεται το «Γραφείον Ποιήσεως».
↧

ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ "Ο ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ" (THE PRODIGAL SON) ΤΟΥ ΣΕΡΓΚΕΪ ΠΡΟΚΟΦΙΕΦ

February 11, 2017, 11:06 am
$
0
0
Οι πρώτοι διδάξαντες: Felia Doubrovska and Serge Lifar  (1929)

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Sergei Prokofiev (1891-1953): The Prodigal Son, Ballet in Three Scenes, Op 46. 
Ένα από τα περίφημα μπαλέτα που συνέθεσε ο Σεργκέι Προκόφιεφ (1928-29) και χορογράφησε ο θρυλικός Ζορζ Μπαλανσίν (1904 - 1983). 
Το μπαλέτο Άσωτος υιός, σε τρεις σκηνές, είναι από τις πρώτες δημιουργίες του Μπαλανσίν (1929) και η τελευταία του για τα Ρωσικά Μπαλέτα του Ντιάγκιλεφ. 
Το μπαλέτο αφηγείται με τον δικό του τρόπο την παραβολή του ασώτου υιού της Καινής Διαθήκης. Το λιμπρέτο στηρίζεται στην σχετική διήγηση του Κατά ΛουκάνΕυαγγελίου. Ο άσωτος γιος, μετανοώντας για την έκλυτη ζωή του, που την πέρασε συντροφιά με τη λάγνα Σειρήνα και τους μέθυσους φίλους του, επιστρέφει γονυπετής στο πατρικό του, όπου τον υποδέχεται με ανοιχτή αγκαλιά ο γέροντας πατέρας του. 
Η πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 21 Μαΐου 1929, στο Θέατρο Σάρα Μπερνάρ, στο Παρίσι. Η πρεμιέρα στο θέατρο Mariinsky της Αγίας Πετρούπολης έγινε 72 χρόνια μετά! Στις 14 Δεκεμβρίου 2001.

Από το ανέβασμα του Ασώτου υιού στο Mariinsky (2013)

Η επιστροφή τουΑσώτου στην Αγία Πετρούπολη είχε μεγάλη σημασία.Για πρώτη φορά, ένα μπαλέτο της πιο ριζοσπαστικής περιόδου του Saisons Russes του Diaghilev επέστρεφε στη σκηνή του Θεάτρου Mariinsky, σπάζοντας τα δεσμά κάθε καλλιτεχνικής και ιδεολογικής λογοκρισίας, που επικρατούσε στην τότε Ρωσία. 
Με την επιστροφή τουΑσώτου στο Θέατρο Mariinsky και την παραγωγή του με νέους χορευτές, άρχισε να αποκαθίσταται μια αντικειμενική εικόνα της εξέλιξης του μπαλέτου στον 20ο αιώνα. 
Αξίζει να σημειωθεί πως στις 30 Απριλίου 2013 η σπουδαία Ελληνίδα μπαλαρίνα του θεάτρου Mariinsky Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη, χόρεψε στη σκηνή του θεάτρου Mariinsky στο «Πουλί της φωτιάς» του Στραβίνσκυ. 
Στο πρόγραμμα της βραδιάς συμπεριλαμβανόταν και ο Άσωτος υιός του Προκόφιεφ, στην θρυλική, πλέον, χορογραφία του Μπαλανσίν (διάρκεια 40 λεπτά).

↧

ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΥΛΙΟΣ

February 12, 2017, 2:32 am
$
0
0

Αύριο Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017 στο AN ART στην Πλάκα (Μονής Αστερίου 4) στις 8.30 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί η νέα εκδήλωσή μας στο πλαίσιο του κύκλου «Πατρινοί συνθέτες – Πατρινοί ποιητές»,που διοργανώνουμε ως Καλλιτεχνικό Σύνολο «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ».
Ανθολογούμε και ποιήματα ενός νέου στην ποίηση, του εκπαιδευτικού Δημήτρη Τούλιου. 
Μόλις πριν ένα χρόνο, τον Φλεβάρη του 2016 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή «παθητικό κάθισμα»από τις εκδόσεις «χαραμάδα». 
Έχει συμμετοχές σε ανθολογίες ποίησης και διηγήματος και διακρίσεις σε ποιητικούς διαγωνισμούς, ενώ ερασιτεχνικά - όπως λέει ο ίδιος - καταπιάνεται με μελοποιήσεις ποιημάτων.
Η ποίησή του είναι -ας πούμε - σεμνή, μα και δυναμική ως προς τις εικόνες και τα νοήματα, που δεν κραυγάζουν αλλά υπαινίσσονται.
Στην εκδήλωσή μας θα διαβάσουμε ποιήματα από το "παθητικό κάθισμα"και δυο ανέκδοτα.

Δις(εκατομμύρια) εξαμαρτείν 

Το παραδέχομαι… «Ουκ ανδρός σοφού.» 
Ξανά το ίδιο λάθος: 
Να’μαι ο εαυτός μου ο αδόκιμος 
ή ο δόκιμος οικείος τους εαυτός. 
Με τα επαναλαμβανόμενα ανασφαλή μου βήματα, 
και τις επιλογές μου τις προβλέψιμες 
κατόρθωσα να κινούμαι σε υπόγειους συσχετισμούς 
με σημαία το απίθανο της συνεννόησης, 
ίσως και την αμηχανία που πια της έχω βάλει μηχανή. 
Δεν θα ισχυριστώ ότι τα αντιλαμβάνομαι όλα, 
αφού στην αρχή πάντα πιέζω το λάθος κουμπί 
από λαχτάρα να μη συμμετέχω 
στο σκοτεινό αυτό καθημερινό παραλήρημα 
των εαυτών, 
που προδικάζουν 
Εαυτόν.
↧
↧

ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

February 12, 2017, 7:05 am
$
0
0

Αύριο Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017 στο AN ART στην Πλάκα (Μονής Αστερίου 4) στις 8.30 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί η νέα εκδήλωσή μας στο πλαίσιο του κύκλου «Πατρινοί συνθέτες – Πατρινοί ποιητές»,που διοργανώνουμε ως Καλλιτεχνικό Σύνολο «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ». 
Ανθολογούμε και ποιήματα του Γιάννη Χρυσανθόπουλου,από τις συλλογές «Το σώμα του Ιουλίου» (1999), «Μικρή Συλλογή» (2001), «Το λίγο περίσσευμα» (2011). 
Ο Γιάννης Χρυσανθόπουλοςγεννήθηκε στην Περιστέρα Πατρών στις 3 Ιουνίου 1958. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πολιτικός Μηχανικός στην Πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Ασκεί το επάγγελμα του οικονομολόγου στην Πάτρα , όπου και κατοικεί. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: «ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ» Διάττων (1999), «ΜΙΚΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ» Διάττων (2001) και «ΤΟ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ» Διαπολιτισμός (2011). Σχεδόν όλα τα ποιήματά του έχουν ανθολογηθεί. Έχει γράψει δεκάδες κείμενα για ποιητές και πεζογράφους, τα οποία είναι δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο Αθηναϊκό τύπο. Μία από τις τελευταίες δημοσιεύσεις του είναι ένα εκτενές κείμενο για τον λογοτέχνη Σωτήρη Πατατζή (στο περιοδικό τέχνης και λόγου "Νησίδες", Φθινόπωρο 2015). 
Παραθέτουμε στη συνέχεια ένα ποίημά του από τη συλλογή «Το λίγο περίσσευμα» (Εκδόσεις Διαπολιτισμός, Πάτρα 2011). 


ΜΕ ΤΑ ΠΕΤΕΙΝΑ Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ
Συνοδεία των βημάτων της νύχτας 
έκανα την ανάγνωση και τη γραφή της λύπης 
που κυλούσε στα μάτια σου.

Φωνές νυχτόβιων εντόμων μάτισα 
και νότες και χρώματα ουράνια τόξα 
και τραγούδησα το σκοτάδι 
με τ'αηδόνι των χαμένων ανοίξεων. 

Στη λησμονημένη χώρα πέρασες ύστερα 
για να ξαναβγείς στο νοτιά
με τα πετεινά τ'ουρανού 
ανυπεράσπιστη. 
Και γύρισες την ώρα της θάλασσας 
στ'ακρογιάλι που ζήσαμε. 

Ξεμακραίνουν όμως τα όνειρα 
και πώς να ξεδιψάσουμε τα λόγια μας 
όταν οι άνεμοι σιωπούν.

↧

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ AN ART ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ / ΠΟΙΗΤΩΝ

February 12, 2017, 12:10 pm
$
0
0

Σήμερα Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου στις 8.30 το βράδυ,με το Καλλιτεχνικό Σύνολο «Πολύτροπον» (υπεύθυνος: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος) παρουσιάζουμε τη νέα παραγωγή του κύκλου εκδηλώσεων με τον γενικό τίτλο: «ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ – ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ». 
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνταιστον Χώρο Τέχνης και Πολιτισμού AN ARΤ,Μονής Αστερίου Τσαγκάρη 4, Αθήνα (Πλάκα). 
Αυτή η πρώτη Πατρινή Μουσική Ποιητική για το 2017, περιλαμβάνει ποιήματα των σύγχρονων πατρινών ποιητών:Σπύρου Βρεττού, Δημήτρη Παπανικολάου, Αντώνη Σκιαθά, Δημήτρη Τούλιου και Γιάννη Χρυσανθόπουλου. 
Κάποια από τα ποιήματα θα ακουστούν και στα γαλλικά, σε μετάφραση του δόκιμου μεταφραστή Michel Volkovitch, από την "Ανθολογία Νεοτερικής Ποίησης στην Πάτρα", που είχε επιμεληθεί ο φιλόλογος Άρης Δρουκόπουλος και είχε εκδοθεί στο πλαίσιο της διοργάνωσης "Πάτρα - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006". 
Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν έργα για βιολί και πιάνο, για σόλο βιολί και σόλο πιάνο των πατρινών συνθετών:Δημήτρη Λιάλιου (1869-1940), Θεόφιλου Κάββουρα (1930-1974), Ανδρέα Νεζερίτη (1897-1980) και των σύγχρονων συνθετριών Τάνιας Σικελιανού και Βασιλικής Φιλιππαίου. 
Ερμηνεύουν: 
Τάνια Σικελιανού, βιολί 
Βίκυ Στυλιανού, πιάνο 
Δάφνη Πανουργιά, απαγγελία στα γαλλικά 
Γενική επιμέλεια – απαγγελία: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος
Παραθέτουμε στη συνέχεια το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης. 


↧
Search

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΤΡΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

February 14, 2017, 7:51 am
$
0
0

Ευχαριστώ θερμά την διακεκριμένη πιανίστρια Βίκυ Στυλιανού, την ξεχωριστή βιολονίστα Τάνια Σικελιανού και την Δάφνη Πανουργιά (απαγγελία στα γαλλικά) για την σύμπραξή τους στην χθεσινή Πατρινή Μουσική Ποιητική Λειτουργία στο AN ART, στην δεύτερη εκδήλωση του κύκλου "Πατρινοί συνθέτες - Πατρινοί ποιητές". 
Ευχαριστώ όσους υποβλήθηκαν στον κόπο και ήρθαν από την Πάτρα για την εκδήλωση, με προεξάρχοντες την συνθέτρια Βάσω Φιλιππαίου, διευθύντρια της Φιλαρμονικής Εταιρείας - Ωδείο Πατρών, και τον ποιητή Δημήτρη Τούλιο. 
Ευχαριστώ όλους όσοι συμμετείχαν ως ακροατές: τον σκηνοθέτη π. Πέτρο Μινώπετρο και τον π. Γρηγόριο Νανακούδη από τις Σπέτσες, την συγγραφέα κυρία Αθηνά Κακούρη, την κυρία Μαίρη Σκλαβούνου, εγγονή του συνθέτη Δημήτρη Λιάλιου και την οικογένειά της, τον Πρόεδρο του Συλλόγου Πατρέων Πρωτευούσης "Ο Πρωτόκλητος Ανδρέας"Θεοδόση Γεωργίου και το μέλος του Δ.Σ. Παναγιώτη Μακρυγιάννη, την γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη, τον υπεύθυνο του "Αρχείου Ελλήνων Μουσουργών"Θωμά Ταμβάκο, τον συνθέτη Γεράσιμο Σκούρη, την αν. καθηγήτρια  της ΑΣΠΑΙΤΕ Κατερίνα Κασιμάτη και όλους τους φίλους που συμμερίστηκαν το πάθος μας για την Πατρινή πολιτιστική δημιουργία, του χθες και του σήμερα. 
Ευχαριστώ από καρδιάς τους Πατρινούς ποιητές και αυτής της βραδιάς, που με εμπιστεύτηκαν.
Ευχαριστώ και τον Ιωάννη Πορφύριο - Καποδίστρια,που κάλυψε εξαίσια για άλλη μια φορά την εκδήλωσή μας με την artwork του, αλλά και το διαδικτυακό κανάλι intv,gr και τον δημιουργό του,παιδικό φίλο Γιώργο Αρβανίτη,για την διαχρονική υποστήριξη. 
Π.Α.Α.


↧

ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΟΝΑΣΑΝ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΕΣ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ

February 14, 2017, 11:26 am
$
0
0

Από τον εκδοτικό οίκο Brepols, στη σειρά Studia Traditionis Theologiae εκδόθηκε η διατριβή της Crystal Lynn Lubinsky (Univercity of Edinburgh, 2012), με κεντρικό θέμα τις γυναίκες που μόνασαν μεταμφιεσμένες σε άνδρες. 
H καθηγήτρια στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. Ευαγγελία Ν. Αμοιρίδου, σε σχετική βιβλιοπαρουσίαση της παραπάνω διατριβής, καταλήγει ως εξής: 
«Οι Βίοι αγίων, γενικώς, τις τελευταίες δεκαετίες μελετώνται συχνότερα με βάση τις νέες μεθόδους έρευνας και προσεγγίζονται από πολλές, σύγχρονες οπτικές. Με τη διάδοση που γνωρίζουν οι gender studies, είναι αναμενόμενο οι Βίοι των γυναικών που μόνασαν μεταμφιεσμένες σε άνδρες να ανασύρονται από την αριθμητική τους μοναξιά και να γίνονται αντικείμενο μελετών με πολυάριθμες αφετηρίες. Στην ελληνική βιβλιογραφία, εκτός από τη μεταπτυχιακή μελέτη της Ευγενίας Ζούκοβα, Μονάστριες που ασκήτεψαν σε ανδρικά μοναστήρια. Ήγουν Όσιες γυναίκες οπού άθλησαν με ανδρική μοναχική ενδυμασία, Αθήνα 2006 [Εκδ. Αρμός, Υμναγιολογικά κείμενα και μελέτες, 10], η συγκεκριμένη παράδοση δεν έχει μελετηθεί. Αντίθετα, η ξενόγλωσση βιβλιογραφία αριθμεί ήδη σημαντικό αριθμό σχετικών δημοσιεύσεων. Το εδώ παρουσιαζόμενο ενδιαφέρον έργο της Crystal Lynn Lubinsky συνεισφέρει θετικά κυρίως στη διακειμενική γραμματειακή προσέγγιση των Βίων ενός μέρους από τον συνολικό γνωστό αριθμό των γυναικών που μόνασαν ως άνδρες,αυτών που μόνασαν στην περιοχή της Σκήτης (Αίγυπτος) μεταξύ 5ου και 7ου αιώνα. Αναμφίβολα οι συγκεκριμένοι Βίοι προσφέρουν και προσφέρονται για πολλές ακόμη, συνθετικές και πολυεπίπεδες προσεγγίσεις.» 

Crystal Lynn Lubinsky

Παραθέτουμε στη συνέχεια την βιβλιοπαρουσίαση της καθηγήτριας Ευαγγελίας Αμοιρίδου. 


↧
↧

ΚΟΠΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΝΑΣΕ ΣΕ ΑΝΔΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ (ΒΙΝΤΕΟ)

February 16, 2017, 2:37 am
$
0
0

Φίλος αραβόφωνος ορθόδοξος εντόπισε στο διαδίκτυο ταινία αιγυπτιακής παραγωγής για τον βίο μιας Οσίας Μαρίας,η οποία παρουσιάζει εξαιρετική ομοιότητα με τον βίο της Οσίας Μαρίας της μετονομασθείσης σε Μαρίνο (δείτε σχετική ανάρτησή μας εδώ), και ασκησάσης σε ανδρικό μοναστήρι.  
Η Κοπτική παράδοση τοποθετεί τον βίο της συγκεκριμένης Οσίας στον 8ο αιώνα και θεωρεί τόπο καταγωγής της τη  Βιθυνία.
Η ταινία απηχεί την Κοπτική χριστιανική παράδοση και είναι παραγωγή του 2003. 


↧

ΜΝΗΜΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΑΡΑ (1934-2017)

February 16, 2017, 12:57 pm
$
0
0

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Τον Οκτώβριο του 2008 επισκέφθηκα την έκθεση Ιστορώντας μορφές με έργα του Δημήτρη Μυταράστο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη. Ξεχώριζε φυσικά η "δέησή"του! Μια εγκατάσταση με θέμα «Παναγία η Καταφυγιώτισσα»που την πρωτοπαρουσίασε εκεί και ήταν το εκκλησάκι που ζωγράφισε στο Σούνιο το 2006, πανομοιότυπο σε φυσικό μέγεθος. 
Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που διάσημος έλληνας ζωγράφος αγιογράφησε την μικρή αυτή εκκλησία στο 58ο χιλιόμετρο Αθηνών - Σουνίου, στην Παλαιά Φώκαια. Ο ίδιος εξήγησε το εγχείρημά του: 
«Δεν είμαι αγιογράφος. Θα ήταν λάθος να ακολουθήσω το τυπικό του Διονυσίου εκ Φουρνά. Όμως η ζωγραφική μου είναι κοντά στην ουσία της παράδοσης. Η βυζαντινή τέχνη είναι μια πολύ μεγάλη τέχνη.Εξελίχθηκε από την αρχαία ελληνική ζωγραφική, τα πορτρέτα φαγιούμ, και προωθήθηκε από το θεοκρατικό σύστημα του Βυζαντίου στη διαμόρφωση ενός ύφους διαφορετικού, που επηρέασε την Αναγέννηση. Είναι η ζωγραφική καταγωγή μας, γιατί υπακούει στο ελληνικό φως. Οι σκιές είναι θερμές, τα φώτα ψυχρά. 
Ο τρόπος που αναλύει το περιβάλλον και την παράθεση των χρωμάτων πέρασε και στη σημερινή ζωγραφική. Το ελληνικό φως είναι διαφορετικό. Δίνει την αίσθηση του χρυσού και κάνει τα αντικείμενα τρεις φορές πιο φωτεινά. Ζωγράφισα ό,τι έβλεπα γύρω μου και με συνέπεια στη βυζαντινή άποψη ως προς το χρωματολόγιο, όχι ως προς το θεματολόγιο».


«Αγιογράφος δεν είμαι», ξαναλέει ο ζωγράφος. «Το έφτιαξα όπως το ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Έβαλα ένα μάτι που βλέπει ο Θεός και ζωγράφισα τον Χριστό και την Παναγία. Και τεράστιους αγγέλους. Μπήκε ένας δεσπότης στο εκκλησάκι και μου είπε: “κ. Μυταρά, είστε καλά; Τι κάνετε; Πού είναι το τέμπλο; Οι άγιοί μας;”. Ήταν τόσο φοβισμένος, σαν να είχε δει τον διάβολο! Εγώ έτσι είδα τον Θεό. Τον Θεό τον βλέπω γύρω μου στη φύση! Ο Θεός καταγράφεται στον χώρο!», λέει ο ζωγράφος. 
Πέρα από τη βυζαντινή παράδοση, στο εκκλησάκι υπάρχουν μόνο δύο εικόνες στο τέμπλο, του Χριστού και της Παναγίας, που είναι αγκαλιασμένοι – θα λέγαμε - από φτερωτούς ανθρώπους. Δεν υπάρχουν άγιοι, παρά μόνο ζωγραφισμένες μορφές που πετούν, ανάμεσα σε πουλιά και φυτά της Αττικής. Είναι μορφές-άνεμοι «που κουβαλούν τον πόνο της ανθρώπινης μοίρας». 
Ή όπως θα ‘λεγε κι ο Ελύτης στο Δοξαστικόν: 
Οι σημάντορες άνεμοι που ιερουργούνε 
που σηκώνουν το πέλαγος σα Θεοτόκο 
που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια 
που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται 
Λέει πάλι ο Μυταράς: «Ζωγράφισα το εσωτερικό μιας μικρής εκκλησίας κοντά στο σπίτι μου στο Σούνιο. Βρίσκεται επάνω σε μια μικρή χερσόνησο, όπου η θάλασσα περιβάλλει το χώρο. Πιστεύω ότι αν υπάρχει Θεός βρίσκεται εκεί. Η φύση είναι ζωντανή, γεμάτη σκίνα και άγρια λουλούδια. Οι άνεμοι είναι καθημερινά γύρω σου και αισθάνεσαι την παρουσία τους. Τα πουλιά γεμίζουν τον ουρανό: γλάροι, χελιδόνια, κοτσύφια και σπουργίτια. Όλα αυτά τα ζωγράφισα μέσα στο εκκλησάκι. Προσωποποιημένοι άνεμοι με τα ονόματά τους, δέντρα, καράβια και πουλιά, είναι όλα εκεί.» 
Και πάλι μας παραπέμπει στους ανέμους του Ελύτη: 
Ο Μαΐστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής 
ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος 
η Τραμουντάνα, η Όστρια 
«Και στη μέση ο Χριστός είναι η δυνατή παρουσία ενός αληθινού νέου, γεμάτου φλόγα επαναστάτη»,λέει ο Μυταράς. 


"Aγαπάς, σέβεσαι ορισμένα πράγματα και κάποια στιγμή αρχίζεις να τα ξεχωρίζεις. Τι είναι το ένα; Τι είναι το άλλο; Τι είναι η θρησκεία; Πόσο ουσιαστικό αυτό είναι στη ζωή ενός ανθρώπου; Τι του δίνει ή τι δεν του δίνει; Ο Χριστός μίλησε συγκλονιστικά και πλήρωσε πολύ ακριβά γι'αυτό. Μάταια προσπαθούμε να κάνουμε πράξη το λόγο του. 
Όταν προσφέρθηκα να εικονογραφήσω το εκκλησάκι είπα ότι δεν θέλω χρήματα, όχι για να πάω στον παράδεισο, αλλά για να μη μου επιβάλλουν οι άλλοι τις απόψεις τους. Το αποτέλεσμα μπορεί να ξενίζει, να μοιάζει προκλητικό, όμως το εκκλησάκι αυτό είναι μια προσευχή που πάντα χρωστούσα. Όταν σταθείς εκεί, θα αισθανθείς την επαφή με τον Θεό καθώς φυσούν οι άνεμοι.Δεν είμαι φανατικά χριστιανός, είμαι βαθύτατα χριστιανός. Όλοι οι κληρικοί ας ξαναδιαβάσουν την Καινή Διαθήκη, να δούνε όσα έκανε ο Χριστός, που τα αποσιωπούνε. Ξεχνάνε το "να δίνεις έναν από τους δύο χιτώνες σου". Σήμερα ισχύει το "κάνατε τον οίκο του Θεού, οίκο εμπορίου". 


Δεν ξέρω αν ο Μυταράς ονόμασε την Παναγία «Καταφυγιώτισσα». Δράττομαι της ευκαιρίας, όμως, για δυο λόγια. Το σχετικά σπάνιο για την Παναγία επίθετο «Καταφυγή» προέρχεται από τη βυζαντινή υμνολογία (π.χ. στον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα ψάλλουμε: "Προς τίνα καταφύγω άλλην αγνή;"), στην οποία αναγνωρίζεται και τονίζεται ο καθοριστικός και παρηγορητικός ρόλος της μητέρας του Θεανθρώπου ως σωτήριου καταφυγίου των χριστιανών. Γι’ αυτό και στο πρώτο τροπάριο του Μικρού Παρακλητικού Κανόνα ψάλλουμε: «Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών…» ή στο μεγαλυνάριο «… προς σέ καταφεύγω την Κεχαριτωμένην, ελπίς απηλπισμένων, συ μοι βοήθησον». 
Η Παναγία η Καταφυγιώτισσα του Μυταρά ας είναι ανεμόεσσα. Κι ψυχή μας «εκατόφυλλη ανοιχτή στον άνεμο της Παναγίας!» (Ελύτης). 


Ο Δημήτρης Μυταράς, έφυγε για την αιωνιότητα σήμερα, Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017.
Ήταν αναμφισβήτητα ένας εκ των σπουδαιότερων σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων.
Στο έργο του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων. Είναι καταφανής η βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα.


↧

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: "Καλλιτέχνες της Ρωσικής Εμιγκράτσιας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου"

February 17, 2017, 1:45 pm
$
0
0

Σήμερα, Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017, παρουσιάστηκε το βιβλίο «Καλλιτέχνες της Ρωσικής Εμιγκράτσιας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου - Άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Μουσικής Ιστορίας»  του Valeriy Ismagilov. 
Η σχετική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου στο Παλαιό Ψυχικό. 
Ο Valeriy Ismagilov, Δρ Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, γεννήθηκε στη Ρωσία και ζει στο Ψυχικό. Αποφοίτησε από τη Σχολή Πιάνου του Κρατικού Ωδείου Τσαϊκόφσκι της Μόσχας, αποκτώντας το δίπλωμα σολίστ, παιδαγωγού και συνοδού πιανίστα για σύνολα μουσικής δωματίου και λυρικού τραγουδιού. 
Στην μελέτη που παρουσιάστηκε απόψε, ο Ismagilov, αναφέρεται διεξοδικά στους μουσικούς από τη Ρωσία, οι οποίοι κατά την περίοδο του μεσοπολέμου διακρίθηκαν σε όλες τις σφαίρες της μουσικής της Ελλάδας, είτε λόγιας είτε ελαφράς: υπήρξαν λαμπροί πιανίστες, διηύθυναν τη συμφωνική ορχήστρα, πρωταγωνιστούσαν στο λυρικό θέατρο, συνέθεταν μουσική που εμπλούτισε την ελληνική μουσική φιλολογία, έγραφαν άρθρα για τα εκπαιδευτικά και τα καλλιτεχνικά προβλήματα του τόπου, άνοιγαν τις Ανώτερες Μουσικές Σχολές και γαλούχησαν μια πλειάδα διακεκριμένων Ελλήνων μουσικών. 
Για το βιβλίο, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πελασγός το 2016, μίλησαν οι: 
- Νίκος Μαλλιάρας, καθηγητής ιστορικής μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
- Δημήτρης Μπαλτάς,Δρ Φιλοσοφίας 
- Σταύρος Κιβωτίδης,αρχισυντάκτης του περιοδικού «Ελληνο-Ρωσικό Πανόραμα». 
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μια μικρή συναυλία (πιάνο-φωνή), κατά την οποία παρουσιάστηκαν χαρακτηριστικά έργα της εποχής των Ν. Μέτνερ, Α. Σκριάμπιν και Σ. Ραχμάνινοφ, με συμμετοχή της σοπράνο Eλλήνας Ιωαννίδου. Στο πιάνο ήταν ο Valeriy Ismagilov. 
Παραθέτουμε στη συνέχεια την ομιλία του Δημήτρη Μπαλτά,ο οποίος είχε γράψει και στην Ιδιωτική Οδό για το βιβλίο. Δείτε την σχετική ανάρτηση εδώ. 




↧
Viewing all 5615 articles
Browse latest View live
Search