Είμαι υπέρ:
- Της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας,η οποία θα πραγματοποιηθεί το 2016, έχοντας εμπιστοσύνη στους Ορθοδόξους Προκαθημένους.
- Της ίδρυσης έδρας Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Απειλούμαστε περισσότερο από τους ταλιμπάν "ορθοδόξους"παρά από τους μουσουλμάνους, τους οποίους δεν γνωρίζουμε άλλωστε...
- Του ανοίγματος της Εκκλησίας της Ελλάδος προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, με την τελευταία επίσκεψη του Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου στην Αγία Έδρα και την συνεργασία Αποστολικής Διακονίας και Βατικανού. Ευχής έργον θα ήταν να υπάρξει διεύρυνση αυτής της συνεργασίας εκεί όπου υπάρχει ανάλογο πεδίο (π.χ. Άγιος Ανδρέας Πατρών).
- Του διαλόγου Θεολογίας και Ψυχολογίας (και Ψυχιατρικής). Οι αντίθετες φωνές έχουν οσμή θανάτου... Προτιμώ την Ανάσταση!
- Του νέου Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών, μόνο και μόνο για τον πόλεμο που δέχεται. Σημαίνει ότι κάτι άλλο είναι, κι αυτό δεν είναι λίγο.
- Της συμμετοχής των Ορθοδόξων στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, και παρά τις αντίθετες απόψεις - συχνά υστερικές - η Ορθόδοξη παρουσία στο ΠΣΕ είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη και αναγκαία.
- Της μετα - μετά - πατερικής Θεολογίας,γιατί οι Πατέρες σίγουρα δεν απευθύνονταν στους "πατερικούς", που τους έχουν κάνει ιδεολογικό φλάμπουρο, χειρότερο κι απ΄ τον κομμουνισμό.
Κάποια στιγμή θα ακολουθήσουν και τα "Εναντίον"μου.
Π.Α.Α.
