Π.Α. Ανδριόπουλος
«Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν» τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο, επειδή ο Δήμαρχος Λαυρεωτικής Δημήτρης Λουκάς, αρνήθηκε αίτημα του Μητροπολίτου Μεσογαίας Νικολάου να παίξει η φιλαρμονική του Δήμου τον Εθνικό Ύμνο,στο τέλος της λιτάνευσης της εικόνας στην Παναγία Ελεούσα Λεγρενών. Έτσι, ο Μητροπολίτης προέτρεψε όλους τους πιστούς που παρακολουθούσαν το γεγονός να τραγουδήσουν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο, όπως και έγινε.
Ως παιδιά θυμόμαστε ότι ο μόνος Μητροπολίτης ο οποίος έψαλε τον Εθνικό Ύμνο μέσα στο ναό ήταν ο μακαριστός Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Χρυσοφάκης. Και πάντα το σχολιάζαμε ως μία παραξενιά του μακαρίτη.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτό που αποτελούσε μία γραφική εξαίρεση έχει γίνει ο κανόνας! Ο Εθνικός Ύμνος αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο διαφόρων εκκλησιαστικών τελετών και κυρίως λιτανειών, τις οποίες και «κλείνει» με ένα αίσθημα εθνικής (sic) ανατάσεως.
Πρόκειται σαφώς για μια πρακτική που είναι αυθαίρετη, καθώς δεν προβλέπεται ούτε – φυσικά – από το εκκλησιαστικό τυπικό ούτε από την εκκλησιαστική εθιμοτυπία.
Ειδικά ο Εθνικός Ύμνος μέσα στο ναό είναι κάτι το εντελώς ξένο και παράταιρο, το οποίο θα έπρεπε να απαγορευθεί ρητά.
Ελπίζω να αντιλαμβάνεται ο κάθε σώφρων έλλην, ότι το εθνικό του φρόνημα δεν κινδυνεύει από την μη ανάκρουση ή ψαλμώδηση του Εθνικού Ύμνου στις εκκλησίες. Άλλωστε ούτε ο Εθνικός Ύμνος έχει τέτοια «ανάγκη», να πλαισιώνει τις εκκλησιαστικές τελετές.
Αντιθέτως, ως χριστιανός ορθόδοξος, ο κάθε έλλην πολίτης οφείλει να αποδίδει τα της πατρίδος στην πατρίδα και «τα του Θεού τω Θεώ» κατά το Κυριακόν λόγιον. Γιατί η πρώτη στροφή, για παράδειγμα, του Εθνικού μας Ύμνου δεν μπορεί να καθοσιωθεί από την χριστιανική διδασκαλία και να άδεται αυτονόητα στις εκκλησίες.
Όχι, ο Εθνικός Ύμνος δεν ταυτίζεται με το «Χριστός Ανέστη»ούτε άδεται υπό ναυτών (και δυστυχώς θεόφαλτσα!) την ώρα που η Εκκλησία ψάλλει τη νίκη του Χριστού πάνω στον θάνατο, όπως έγινε το 2013 στον Άγιο Διονύσιο Κολωνακίου.
Ο σφιχταγκαλιασμός Έθνους και Εκκλησίας βλάπτει σοβαρά την Εκκλησία,διότι ελλοχεύει πάντοτε στην Ορθόδοξη Εκκλησία γενικά, ο πειρασμός του εθνοφυλετισμού και της απόλυτης εξίσωσης πίστεως και πατρίδος.