 |
| O Kωνσταντίνος Kαβάφης, σε φωτογραφία βγαλμένη στην Aλεξάνδρεια, χρονολογημένη διστακτικά από τον ίδιο "1901 ή 1903" |
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησηςσήμερα, αγαπητοί συνοδίτες, και μνημονεύουμε και πάλι Κ.Π. Καβάφη, μιας και είναι και το Έτος Καβάφη, με αφορμή, φέτος, τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση και 80 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου Αλεξανδρινού και οικουμενικού, πλέον, ποιητή.
Στον δίσκο One night when...του σύγχρονου έλληνα συνθέτηΛεωνίδα Κανάρη, που έχουμε παρουσιάσει πρόσφατα στην Ιδιωτική Οδό, περιέχονται και τρία τραγούδια σε ποίηση Καβάφη (Σαμ-ελ-Νεσίμ, Κεριά, Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον) τα οποία γράφτηκαν το 2005 ως παραγγελία της Ελληνικής Κοινότητος Καϊρου, η οποία την ίδια χρονιά γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της με ημερίδα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Τότε έγινε και η πρώτη εκτέλεση από τους μουσικούς της ηχογράφησης αυτής.
Σε άλλη ανάρτηση παραθέσαμε τα Κεριάκαι τώρα σας προτείνουμε το περίφημο ποίημα Απολείπειν ο Θεός Αντώνιονμε την σοπράνοΔάφνη Πανουργιά και τις: Νικόλ Καραλή (πιάνο), Στέλλα Τσάνη (βιολί), Λευκή Κολοβού (τσέλο).
Ο συνθέτης δημιουργεί ένα ...υγρό κλίμα, θα λέγαμε, ταιριαστό στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη, και δε διστάζει να κινηθεί σε υψηλές περιοχές (η φωνή της σοπράνο) προκειμένου να δώσει την ένταση της σχέσης του ποιητή με την πόλη.
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.